Dansen!

Als tiener was ik dol op dansen. Op mijn zeventiende ging ik met mijn vriendje B. naar de disco. De Proatkoele in Lutte en een heuse discotheek in Hardenberg, waar ik nu de naam niet meer van weet. We gingen ook naar Woolloomooloo in Utrecht en naar Dansen bij Jansen in Amsterdam. De hele nacht door draaien en wiegen op het ritme van de opzwepende muziek van  de jaren zeventig van de vorige eeuw. Ik duik even terug in mijn herinnering en noem voor de vuist weg een paar namen die bij generatiegenoten vast wel wat belletjes doen rinkelen. Boney M, That’s the way I like it, Grand Funk Railroad, The Pointer sisters met Voulez vous couchez avec moi, Hit the road jack and Hit me with your rythm stick. The Three Degrees, The Doors, The Stones met: I can’t get no satisfaction. Steve Miller, Allman Brothers Band en John Mayall. Maar ook Earth, Wind & Fire en Santana met een van mijn lievelingen Samba Pati. We dronken een biertje en rookten een shaggie, dat kon nog gewoon binnen. We gingen tot diep in de nacht door en op de brommer weer naar huis.

In de jaren tachtig kwamen daar The Talking heads en The Cure bij, OMD en The Human Leage. The Alan Parson’s Project, Supertramp, Queen, Ultravox met Vienna en Prince.  Tainted Love van Soft Cell, en onovertroffen Michael Jackson. Ik typ de namen en al die liedjes beginnen automatisch in mijn hoofd te spelen. Even wat nazoeken op YouTube en je kunt graaien in een schier oneindige lijst van jeugdsentiment.

In de jaren negentig was mijn muzieksmaak allang niet meer pop. Ik luisterde naar jazz-rock: Jeff Beck en King Crimson, Soft Machine, Brand X en Japan, Weather Report, Return to Forever, Keith Jarret, Miles Davis en Frank Zappa en  natuurlijk klassieke muziek: Bruch en Bach, Handel en Pergolesi. Chopin en  Mozart.

Waarom schrijf ik dit? Omdat we momenteel muurvast zitten en dat gaat nog wel even duren ook. We moeten bewegen en we moeten de gemoederen positief houden. Muziek in je leven verzet de zinnen. en je vergeet even de misère. Net danste ik weer op The Talking Heads en gisteren op The Cure. Lekker swingen, terug in de tijd, het is een verademing!

Dansen tot je er bij neervalt.