Na 10 jaar eindelijk klaar!
10 jaar heb ik aan deze familieroman gewerkt met tussenpauzen van soms een of twee jaar, want tussendoor zijn heel veel andere verhalen ontstaan, om vervolgens in de la te schuiven. Misschien vind ik het schrijven, het bedenken van verhalen leuker dan ermee leuren. Uitgevers aanschrijven, hopen en wachten en dromen dat er een toehapt, is zenuwslopend.
Ach het hoeft ook helemaal niet meer. Ik doe het gewoon zelf. Ik was altijd al iemand van zelf doen. Nu met de huidige internettechnologie en publish on demand-uitgevers kan dat ook gewoon.
In 2011 las ik de roman, ‘De zoon uit Spanje’ van Tessa de Loo, toen werd het zaadje geplant. Het idee van een vader, een zoon, een moeizame relatie, dochters, kinderen van drie verschillende moeders en dezelfde vader. Alma die haar vader niet bereiken kan en dan gaat hij dood. Er zit veel van mij in dit verhaal. Ik had een trilogie voor ogen, één grote familie waarin de geschiedenis zich herhaalde. Het werd een verhaal over onvermogen om te laten zien dat je van iemand houdt.
Aireluz en La Parra, dat heel erg lijkt op het dorp waarin ik woon en mijn eigen B&B, kwamen al voor in ‘De zucht van de Moor’. Dat Alma hier zou blijven wonen met Camilla, die al in 2003 in mijn oermanuscript ‘Luchtwortels’ voorkwam, wist ik al in het begin. Heel lang dacht ik dat Amór en Max een relatie zouden krijgen, maar Amór ging naar Amerika en ontmoette Stephen. Tja, en Stephen paste nu eenmaal beter bij haar.
Joaquíns verhaal was aanvankelijk veel uitgebreider. De schilderijen van zijn grootvader werden gestolen uit het museum en hij ging daar op eigen houtje achteraan. Dat hele boek heb ik geschrapt en ik ben me meer gaan richten op zijn eigen ontwikkeling.
De verhalen van Frans schreef ik als eerste. Hij ging heel erg lijken op mijn vader maar ook op andere mannen in mijn leven. Deel vijf: Claire Obscure schreef ik tijdens de Zinniger Zinnen schrijfmarathon. Ik ken geen mannen zoals Chip met PTSD, maar ik las er artikelen over en was geïntrigeerd door soldaten die toentertijd in Irak vochten en zwaar getraumatiseerd terugkwamen.
Het leven van Mari Gold is een verhaal apart. Het wordt een vervolg in een eigen boek met de titel: ‘Goudsbloemen in de vallei’. Mari hoorde op haar 17e van haar moeder dat ze twee vaders had. Dit is het verhaal van Angelica Garnett, dochter van Vanessa Bell en het nichtje van Virginia Woolf. Ik las haar autobiografie ‘Deceived with Kindness’ en was diep onder de indruk van haar verhaal en de woede naar haar moeder toe. Mari’s verhaal gaat nog een stapje verder als blijkt dat ze zwanger is…
De eerste vier delen, ‘Duisternis’, ‘Dageraad’, ‘Liefde & Licht’ en ‘Maanlicht’ verschenen reeds als afzonderlijke e-pubs. Deel 5, ‘Claire Obscure’ komt daar nu bij.
Ik ben bezig met de opmaak van het hele boek, en het ontwerpen van een nieuwe omslag. Vast een voorproefje. Laat het me weten als je een duidelijke voorkeur hebt.
Marjet Maks 